Robaki u dzieci: objawy, leczenie, profilaktyka

Zakażenie inwazjami robaków jest problemem dość powszechnym we wszystkich krajach świata. Prawie co trzeci mieszkaniec planety jest nosicielem robaków, a robaki u dzieci są jeszcze bardziej powszechne. Jeśli weźmiemy pod uwagę statystyki tylko jednego kraju, zarejestrowano ponad dwa miliony przypadków robaków. Ale w rzeczywistości liczby te są znacznie wyższe, ponieważ ludzie często nie szukają pomocy u lekarzy, ale próbują samodzielnie pozbyć się robaków.

A niektórzy pacjenci po prostu nie wiedzą o swoim stanie, ponieważ choroba przebiega prawie bezobjawowo. Jeśli narysujemy paralelę między roczną sprzedażą leków przeciwrobaczych a populacją kraju, to jest około 22 milionów pacjentów, z czego prawie 80% to małe dzieci.

Do tej pory medycyna znana jest z ponad trzystu odmian robaków. Atakujące organizm robaki, których objawy zależą od rodzaju pasożyta i liczby przenikniętych larw, nie zawsze dają żywy obraz wskazujący na charakter choroby. Aby podejrzewać infekcję robakami, musisz znać oznaki robaków i ich przejawy, które mogą wskazywać na wprowadzenie pasożytów do organizmu dziecka.

Rodzaje robaków

Wszystkie znane robaki są zwykle podzielone na trzy główne grupy, są to:

• Nicienie (robaki okrągłe). . . Klasa pasożytów najczęściej diagnozowanych u dzieci. Grupę reprezentują takie typy jak:
  • glisty,
  • owsiki,
  • włosieni,
  • włosogłówki.
• Cestodes (pasożyty płaskiej taśmy), reprezentowane są przez takie typy jak:
  • szeroka taśma
  • echinokok (tasiemiec wieprzowy),
  • tasiemiec karłowaty (szczurowy),
  • bydlęcy tasiemiec (tasiemiec).
• Trematode (pasożyty ssące)główni przedstawiciele tej klasy:
  • motylica wątrobowa,
  • Przywr syberyjski (kot).

Według innej klasyfikacji robaki dzielą się na pasożyty jelitowe i pozajelitowe. Pierwsza grupa pasożytuje tylko w jamie jelitowej, druga preferuje inne narządy ludzkiego ciała, na przykład wątrobę, serce, płuca, mięśnie, mózg. Robaki pozajelitowe mają zdolność przenikania do krwiobiegu, przegryzania ścian jelit i naczyń krwionośnych, a wraz z przepływem krwi docierają do swojego ulubionego siedliska.

Czynniki sprzyjające zakażaniu dzieci nicieniami

• Brak nawyku ciągłego mycia rąk po skorzystaniu z toalety, po spacerze, przed jedzeniem. Nawet ciasteczka i słodycze nie powinny być podawane dziecku bez uprzedniego poproszenia go o umycie rąk.
• Rzadka zmiana bielizny. Szczególnie latem należy zadbać o to, aby dziecko zmieniało czystą pościel przynajmniej dwa razy dziennie. Ważne jest, aby nauczyć go robić poranną toaletę po śnie i wieczorem przed pójściem spać.
• Nawyk brania wszystkiego do ust, ssania palców, lizania zabawek, ołówków i pisaków.
• Obecność w domu zwierząt, które wychodzą na spacer po ulicy. Nawet jeśli pies jest wyprowadzany na smyczy i ściśle monitorowany, aby nie wziął niczego do pyska, jaja robaków mogą przyczepić się do jego futra.
• Źle umyte warzywa i owoce przed podaniem.
• Niski standard życia, brak czystości w domu, obecność much, pluskiew i karaluchów.

Przyczyny i mechanizm zakażenia dzieci robakami

Spośród wszystkich rodzajów robaków, które mogą zasiedlać ludzkie ciało, przeważają nicienie. Zasadniczo robaki u dzieci, których objawy są dobrze rozpoznawalne, to owsiki i glisty, znacznie rzadziej diagnozuje się włosogłówkę. Przypadki infekcji innymi gatunkami stanowią nie więcej niż 3%. Dzieje się tak, ponieważ przywry i tasiemce są bardziej powszechne w klimacie tropikalnym, a infestacja występuje głównie podczas odwiedzania krajów położonych w tropikach lub strefach subtropikalnych.

Ponadto, ponieważ pasożyty taśmowe są w stanie wytrzymać dość wysokie temperatury, zarażają je głównie miłośnicy niegotowanych lub surowych dań mięsnych i rybnych. I oczywiście łatwo jest złapać robaki, jeśli nie są przestrzegane normy sanitarne i zasady higieny osobistej.

Mechanizm zakażenia glistymi i owsikami jest znacznie prostszy, ale też częstszy. Lekceważenie regularnego mycia rąk, nieostrożnego obchodzenia się z surowymi warzywami, ziołami i jagodami. Jak również bezpośredni kontakt z bezdomnymi zwierzętami lub nosicielami robaków.

Gatunki owsików również mają zwiększoną reinwazję. Oznacza to, że często dochodzi do ponownej infekcji, która odbywa się w ten sposób:

• owsiki powodują silne swędzenie odbytu,
• dziecko, czesząc swędzącą skórę,
• podczas gdy jaja owsików spadają na palce i bieliznę pacjenta,
• dalej dotykając klamek, kranów i innych powierzchni pacjent zostawia na nich jaja owsików,
• jaja swobodnie wnikają do organizmu osób żyjących z nosicielem i ponownie do samego pacjenta.

Najbardziej niebezpieczne miejsca infekcji glistymi i owsikami to:

• przedszkola,
• place zabaw,
• centra rozrywki dla dzieci.

Nie da się uciec od tego, że każde dziecko w pierwszych latach życia stara się smakować prawie wszystko. To naturalny proces poznawania otaczającego świata. A dotykając powierzchni w zatłoczonych miejscach, maluch z pewnością wciągnie ręce do buzi, co spowoduje, że robaki dostaną się do organizmu.

Ponadto do infekcji przyczynia się nie w pełni ukształtowany układ odpornościowy dziecka oraz słabe bariery ochronne niedojrzałego przewodu pokarmowego. Jedynym sposobem na zmniejszenie ryzyka infekcji jest ciągłe zmuszanie dziecka do mycia rąk, ponieważ może to stać się nawykiem dopiero w wieku czterech lat, a nawet wtedy nie u wszystkich.

Zwiększeniu zachorowalności u dzieci w dużej mierze sprzyjają niewyraźne objawy i złożone metody diagnostyczne. Obraz kliniczny choroby może być niejasny, krótkotrwały lub całkowicie nieobecny. Widząc lekki dyskomfort u dziecka, niewielu rodziców podejrzewa robaki i natychmiast skonsultuje się z lekarzem. Większość zdecyduje, że wie wystarczająco dużo, aby samodzielnie zdiagnozować i przepisać leczenie, co ostatecznie prowadzi do powszechnego rozprzestrzeniania się pasożytów i infekcji innych.

Nawet analiza kału na jaja robaków i skrobanie na enterobiasis nie zawsze daje prawdziwy obraz choroby. W kale jaja robaków mogą być nierównomiernie rozmieszczone, a aby je schwytać, konieczne jest przestrzeganie zasad pobierania materiału do analizy, o których nie wszyscy wiedzą. Skrobanie może również wykazywać negatywny wynik, ponieważ samice nie składają jaj codziennie, a aby uzyskać wiarygodny obraz, skrobanie należy wykonywać co najmniej trzy razy w regularnych odstępach czasu.

Typowe objawy i oznaki wszystkich robaków

Przenikaniu inwazji robaków do organizmu nie zawsze towarzyszą objawy zewnętrzne. W większości przypadków do pewnego momentu osoba w ogóle nie zauważa obecności pasożytów w ciele. Niektóre rodzaje robaków mogą żyć w człowieku przez lata, nie wywierając żadnego negatywnego wpływu na jego samopoczucie i aktywując swoją życiową aktywność tylko w sprzyjających warunkach. To mógłby być:

• osłabienie organizmu innymi chorobami,
• spadek aktywności układu odpornościowego z powodu negatywnego wpływu środowiska,
• złe odżywianie.

Nie tak dawno temu istniała naukowa teoria o wpływie robaków na występowanie wielu chorób wewnętrznych. Która jednak nie znalazła odpowiedniego oparcia, ale też nie została odrzucona.

Ale dziś niezawodnie ustalono, że każda osoba jest nosicielem pewnej ilości bakterii, wirusów, grzybów, w tym robaków pasożytniczych. A pasożyty nie zawsze zachowują się dobrosąsiedzkie wobec właściciela. Ciągłe uwalnianie ich produktów odpadowych, które są toksyczne dla ludzi, stopniowo prowadzi do pogorszenia stanu i rozwoju różnych chorób.

Wskaźnikami podejrzenia aktywnej aktywności robaków są objawy takie jak:

• Zwiększony apetyt ze znaczną utratą masy ciała lub utratą apetytu i uporczywymi napadami nudności.
• Nawracające bóle brzucha, zaburzenia stolca, wyrażające się zaparciami lub biegunką, napadami nudności, kończącymi się wymiotami, bólami głowy i zawrotami głowy, które są stałe lub przerywane.
• Nadwrażliwość organizmu na różne substancje i produkty.
• Pogorszenie stanu zębów i paznokci, zwiększone wypadanie włosów z powodu anemii z niedoboru żelaza i przewlekłego niedoboru witaminy B₁₂. . .
• Niska odporność na choroby układu oddechowego (u dzieci migdałki gardłowe) i procesy zapalne układu moczowo-płciowego.
• Zwiększona drażliwość i płaczliwość, bezsenność i niespokojny przerywany sen, koszmary senne i bezpodstawne wybuchy gniewu, roztargnienie uwagi i ciągły niepokój – wszystko to wskazuje na dostanie się do krwi dużej ilości toksycznych substancji wytwarzanych przez robaki.
• Trwała anemia (niska hemoglobina) i wysoka liczba eozynofili w klinicznym badaniu krwi powinny ostrzec rodziców i zmusić ich do sprawdzenia dziecka pod kątem robaków. Jednym z najniebezpieczniejszych negatywnych objawów choroby jest opóźnienie rozwoju.
• Zwiększona reakcja alergiczna na szczepienia profilaktyczne.

Specyficzne objawy owsików

Małe, ale bardzo szybko rozmnażające się i wytrwałe robaki - owsiki, wywołują rozwój enterobiazy u dziecka. To nieprzyjemna choroba, której głównym objawem jest silne, nieznośne swędzenie odbytu, które nasila się w nocy.

Kiedy dziecko zachoruje, jaja owsików szybko rozprzestrzeniają się na otaczające przedmioty, wsiadają na zabawki, ubrania, naczynia i wszystko, czego dotyka dziecko. Owsiki świetnie czują się poza ludzkim ciałem i są w stanie wytrzymać działanie wielu środków dezynfekujących. Gwarantuje się zniszczenie jaj owsików tylko przez gotowanie i naświetlanie promieniami ultrafioletowymi.

Zakażenie enterobiazą następuje tylko przez usta, gdy dziecko bierze brudne ręce do ust lub liże zainfekowane powierzchnie. Przez przełyk owsiki szybko penetrują jelita i osadzają się tam, rozwijając w ciągu dwóch tygodni dorosłe osobniki dojrzałe płciowo.

Silne swędzenie, charakterystyczne dla owsicy, występuje z powodu podrażnienia wywołanego przez jaja owsików. Jego wzmocnienie w nocy tłumaczy się tym, że we śnie zwieracze odbytu nieco się rozluźniają i nie stanowią przeszkody nie do pokonania dla dorosłej samicy, która składa jaja, wypełzając wyłącznie na powierzchnię. Podczas jednego wypadu owsik może zostawić do 5000 jaj na skórze odbytu.

Podrażniając skórę, owsiki zmuszają skórę do czesania, wnikając w tym czasie pod paznokcie, na skórę dłoni, na ubrania i pościel. Oprócz silnego swędzenia, w przypadku zarażenia owsikami, objawy u dzieci są następujące:

• Niespokojny, niespokojny sen, często bezsenność, koszmary.
• Zatrzymanie wzrostu i przybierania na wadze, a nawet utraty wagi.
• Zwiększone zmęczenie, nerwowość, nadmierne pobudzenie.
• Zmniejszona uwaga i słaba asymilacja nowych rzeczy, co prowadzi do opóźnień w nauce.
• Dziewczęta mogą rozwinąć moczenie z podrażnieniem cewki moczowej. Powoduje to mimowolne oddawanie moczu w nocy.
• Ponadto owsiki potrafią przenikać do wewnętrznych narządów płciowych, kolonizować jamę pochwy (zapalenie sromu i pochwy), a nawet docierać do macicy i jajowodów, niosąc ze sobą infekcję i wywołując stan zapalny.
• Nagromadzenie dużej kolonii owsików w jamie jelita ślepego może wywołać zapalenie wyrostka robaczkowego.
• Niepotwierdzonym objawem jest zgrzytanie zębami w nocy.
• Rozmnażanie owsików przyczynia się do rozwoju chorób takich jak:
  • dysbioza jelitowa,
  • zapalenie jelit,
  • bóle brzucha o niejasnej etiologii,
  • biegunka,
  • zaparcie.
• Na skutek ciągłego zatrucia ściany jelit przestają normalnie wchłaniać składniki odżywcze, witaminy i inne substancje, co ostatecznie wpływa na pogorszenie funkcjonowania układu odpornościowego. Z tego powodu dzieci z owsikami chorują nie tylko często, ale także poważnie.

Specyficzne objawy ascaris (glistnicy)

Według statystyk z ostatnich badań obraz infekcji robakami jest dość niepokojący. Wyniki pokazują, że ponad 80% dzieci w wieku przedszkolnym przynajmniej raz zostało zarażonych różnymi rodzajami robaków.

Niestety wielu rodziców nie postrzega robaków jako poważnej choroby i podchodzi do niej wyjątkowo niepoważnie. Ale osiadłe pasożyty nie tylko pozbawiają organizm niezbędnych składników odżywczych, ale są również zdolne do infekowania wielu narządów wewnętrznych.

Przedstawicielami takich pasożytów są obleńce, które powodują glistnicę, której objawy są znacznie cięższe niż u owsików. Pomimo tego, że glisty i owsiki należą do tej samej klasy robaków, glisty mogą wnikać i powodować poważne uszkodzenia nie tylko w jelitach, ale także w innych narządach, na przykład:

• na wątrobie,
• w trzustce,
• na sercu,
• w tkankach mózgu,
• w woreczku żółciowym,
• w płucach.

Glisty dostają się do organizmu tylko z gleby, ale czynniki prowokujące pozostają takie same jak u owsików, są to:

• nieprzestrzeganie zasad higieny,
• nieostrożne przetwarzanie warzyw, jagód i ziół,
• nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas pracy na działce osobistej,
• niehigieniczne warunki życia.

Glisty po dostaniu się do organizmu przez długi czas (3 miesiące) przystosowują się, dojrzewają do ruchliwych larw, przegryzają ściany jelita cienkiego i naczynia krwionośne, a dopiero potem rozpoczynają migrację do ulubionych narządów ludzkiego ciała.

Okres ten charakteryzuje się takimi przejawami, jak:

• wzrost temperatury ciała wieczorem do 37, 5°C;
• częste osłabienie i złe samopoczucie;
• suchy kaszel, któremu czasami towarzyszy słabo oddzielona plwocina podszyta szkarłatną krwią;
• możliwy jest rozwój obturacyjnego zapalenia oskrzeli, astmy oskrzelowej, zapalenia płuc lub zapalenia opłucnej;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• powiększenie trzustki i wątroby.

A głównym objawem pierwotnej glistnicy jest wysypka skórna podobna do pokrzywki, zlokalizowana na dłoniach i stopach.

Dalszy rozwój choroby, w której glisty powracają do jelit, charakteryzuje się takimi zaburzeniami jak:

• biegunka lub zaparcia
• skurczowe bóle brzucha,
• częste napady nudności, czasem prowadzące do wymiotów,
• bębnica,
• podrażnienie odbytu,
• znaczna utrata wagi.

Na tym etapie, na tle ogólnego zatrucia, często dochodzi do zapalenia jamy ustnej i ropnych zmian skórnych i błon śluzowych. Długotrwałe zatrucie produktami przetwarzania ascaris prowadzi w efekcie do zaburzeń układu nerwowego i zaburzeń psychicznych, są to:

• bezsenność,
• koszmary,
• napady padaczkowe,
• niedociśnienie.

Jako powikłanie glistnicy rozwijają się tak ciężkie i niebezpieczne patologie, jak:

• niedrożność jelit,
• ostre zapalenie wyrostka robaczkowego,
• żółtaczka obturacyjna
• zapalenie otrzewnej.

Specyficzne oznaki uszkodzenia przez inne rodzaje robaków

1. Własoglaw (trichocefaloza)- charakteryzuje się łagodnymi objawami. Wskaźnikami zakażenia są biegunka zmieszana z smugami krwi, przedłużające się zaparcia, częste wymioty, często prowadzące do odwodnienia i anemii. Dzieci z takimi zmianami zwykle są znacznie opóźnione we wzroście i rozwoju umysłowym.

2. Toksokaroza- w większości przypadków dzieci do 4 roku życia są odbierane z częstym kontaktem z zarażonymi psami lub kotami. Reakcje alergiczne objawiają się swędzącymi formacjami na skórze, gorączką i dreszczami, alergicznym kaszlem (dochodzącym do uduszenia), obrzękiem twarzy, guzami w płucach, obrzękiem węzłów chłonnych i chorobami oczu.

3. Tasiemiec karłowaty (szczur)- powoduje hymenolepiazę, która charakteryzuje się utajonym przebiegiem bez żadnych objawów. Wraz z rozwojem kolonii robaków pasożytniczych u dziecka rozwijają się zaburzenia dyspeptyczne, zespół bólowy, zwiększone wydzielanie śliny i częste bóle głowy. I stopniowo wszystko to przekłada się na choroby takie jak:

   • pokrzywka,
   • naczynioruchowy lub alergiczny nieżyt nosa,
   • skurcz oskrzeli.

4. Przywr syberyjski (kot)- przywr, charakterystyczne objawy: gorączka, obrzęk węzłów chłonnych, wysypki skórne, ból w prawym podżebrzu i stawach. Powikłania: dystroficzne zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wątroby, zapalenie płuc, zapalenie trzustki, ciężkie zapalenie żołądka.

5. Szeroka wstążka- diphyllobothriasis, choroba wywołana zakażeniem tasiemcami, których jaja lub larwy mogą pozostać żywe w surowym lub niedogotowanym mięsie. Charakteryzuje się zaburzeniami jelitowymi, zespołem bólowym i B₁₂- niedokrwistość z niedoboru.

Metody usuwania robaków u dzieci

Przemysł farmaceutyczny zaopatruje dziś apteki w różnego rodzaju środki przeciw robakom. Mogą to być leki celowane lub leki o szerokim spektrum działania. Niestety większość z nich ma długą listę negatywnych skutków ubocznych dla organizmu. Dlatego też, jeśli u dziecka zostaną znalezione robaki, tylko parazytolog powinien przepisać leczenie, po dokładnym zbadaniu i wykonaniu wszystkich niezbędnych testów.

Co więcej, leczenie większości chorób wywołanych przez robaki wymaga nie tylko leczenia robaków u dzieci lekami przeciw robakom, ale także wyznaczenia kursu leków przeciwhistaminowych, terapii witaminowej i probiotyków.

Do normalizacji odpowiedzi immunologicznej potrzebne są leki przeciwhistaminowe. Witaminy i probiotyki przywracają utratę niezbędnych kwasów i normalizują mikroflorę jelitową.

Spośród leków o najmniej toksycznym działaniu wyodrębnia się lek z heksahydropirazyną. Dlatego częściej zaleca się, gdy pojawia się pytanie, jak pozbyć się robaków u małych dzieci. Lek jest specjalnie produkowany nie w tabletkach, ale w postaci zawiesiny lub syropu.

Wielu rodziców preferuje tradycyjne leki. Rzeczywiście, pestki dyni i lewatywy z czosnku mają działanie przeciwrobacze i są często stosowane na przykład w leczeniu glistnicy. Ale ich użycie nie gwarantuje całkowitego wyleczenia. Dlatego, aby wykluczyć nawrót, lepiej jest wziąć lek przepisany przez lekarza i naprawić wynik dowolnym ludowym lekiem przeciw robakom, w przeciwnym razie pytanie, jak usunąć robaki, będzie stale powtarzane.

Środki zapobiegawcze przeciwko zarażeniu robakami

Nieuchronność przenikania robaków do ciała dziecka nie może być traktowana jako aksjomat. Istnieje szereg zasad dotyczących zapobiegania robakom, dzięki którym możesz łatwo chronić swoje dziecko przed tą infekcją:

• Surowe warzywa, jagody, zioła i owoce dokładnie opłucz pod bieżącą wodą, a następnie zalej wrzątkiem.
• Poddawać dania rybne i mięsne przedłużonej obróbce cieplnej.
• Nie pozwól, aby w mieszkaniu lub domu pojawiły się muchy, karaluchy, pluskwy i komary.
• Wszystkie zwierzęta powinny regularnie otrzymywać leki przeciwrobacze w celach profilaktycznych.
• Po każdym kontakcie ze zwierzętami nakaż dziecku mycie rąk.
• Pozwól dziecku bawić się i używać tylko poddanych obróbce zabawek i przedmiotów.
• Od pierwszych kroków naucz dziecko myć ręce mydłem i wodą po toalecie, po powrocie ze spaceru, po zabawach na świeżym powietrzu i przed każdym posiłkiem.
• Nigdy nie wkładaj zabawek ani innych przedmiotów do ust ani nie oblizaj palców.
• Monitoruj stan paznokci dziecka.
• Na noc ubierz dziecko w obcisłą bieliznę nocną, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się owsików.
• Wskazane jest nie tylko gotowanie bielizny dziecięcej, ale także prasowanie jej z obu stron.
• Naucz dziecko zmieniać bieliznę rano i wieczorem. Wskazane jest, aby dziecko miało osobną półkę w szafie, na której będą przechowywane tylko jego rzeczy.